Batalla dos Arapiles | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Parte de a guerra da Independencia Española, no contexto das guerras napoleónicas | |||||||
Grabado da batalla | |||||||
| |||||||
Belixerantes | |||||||
Primeiro Imperio francés | Reino Unido Portugal España | ||||||
Líderes | |||||||
Auguste Marmont | Arthur Wellesley | ||||||
Forzas en combate | |||||||
47 000 | 50 000 | ||||||
Baixas | |||||||
13 000 | 5 067 |
A batalla dos Arapiles (coñecida na historiografía inglesa como batalla de Salamanca), foi un dos enfrontamentos bélicos máis importantes da guerra da Independencia española. Librouse nos arredores dos outeiros de Arapil Chico e Arapil Grande, no concello de Arapiles, no Sur da cidade de Salamanca (Castela e León, España), o 22 de xullo de 1812. Tivo como resultado unha grande vitoria do exército anglo-hispano-portugués a mando do xeneral Arthur Wellesley, primeiro duque de Wellington, sobre as tropas francesas ó mando do mariscal Auguste Marmont. Os aliados sufriron 5 220 baixas entre mortos, feridos e desaparecidos, dos cales 3 176 eran británicos, 2 038 portugueses e 6 españois, mentres o exército francés perdeu uns 12 500 homes, incluíndo os prisioneiros.